Fenerbahçe ve Galatasaray'a Çiçek Abbas mesajı

YIL 2012. Yıldırım Demirören, Futbol Federasyonu Başkanı olunca, Beşiktaş olağanüstü kongreye gitmek zorunda kalmış. Kongrede Fikret Orman, kulübe başkan olarak seçilmiş.

Orman ve aralarında benim de bulunduğum yönetim kurulu, mazbatalarını alır almaz ilk yönetim kurulu toplantısı için salona geçtiğinde, masaya gelen ilk sorun şuydu: Kulübün Maliye Bakanlığı’na hemen ödemesi gereken KDV borcu vardı, ama kasada o ödemeyi karşılayacak para yoktu!

Beşiktaş, kendisine değil, devlete ait parayı Maliye’ye ödeyemeyecek durumdaydı. Spordan, sportif başarıdan, bu başarıya ulaşmak için yapılması gerekenleri konuşacağına yönetim kurulu ve başkan gece gündüz borçlardan, alacaklılardan, bankalardan faizlerden, açılmış icra davalarından konuşmak zorundaydı. Kulübe haciz için sürekli avukatlar geliyordu.

O sırada 110 yıllık bir kurum ve bir camia olan Beşiktaş için gerçekten iç acıtan manzaralar vardı. Bugün, o karanlık günlerden 4 yıl sonra Fikret Orman ile yeni İnönü Stadı’nda; Vodafone Arena’da sohbet ediyoruz. O günleri hatırlamak da istemiyor, unutmak da başkan. “Biz” diyor, “Dibe falan vurmadık, resmen yerin altından, eksiden geliyoruz.”

“On gün içinde aday oldum ve başkan seçildim. Ne yönetim kurulumdakileri çok yakından tanıyordum ne de aslında Beşiktaş’ın içinde bulunduğu durumu detaylı olarak biliyordum. Evet, kulübün mali durumunun kötü olduğunu biliyorduk ama bu detayda değil... Zaten o detayda bilsek belki gelmezdik bile...”

Gerçekten insan o günleri hatırlamak bile istemiyor. Düşünün, kulübün bütün gelirleri temlikli. Diyelim naklen yayından bir gelir elde ediyorsunuz ama o para size gelmeden daha kaynağında hoop alacaklı bankaya gidiyor.

“Borç var, moral yok. Seyirci gelmiyor, oyuncu gitmek istiyor. Camia bölünmüş. Ama ilk yapmamız gereken ticari ilişkilerinde itibarı geri kazanmaya çalışmaktı. ‘Feda Sezonu’, dışımızda gelişti. Ortak ruh yaratabilmek için ‘Feda’ tişörtleri çıkarttık. Birden dayanışma ruhu uyandı aslında.

“Yönetİme geldiğimde, çaresiz biçimde bazı sorunların çözümünü geleceğe erteledik, mesela basketbolu erteledik, mesela başka vazı yatırımları ve spor dallarında başarıyı erteledik. Şimdi sıra o ertelediğimiz sorunlarda. En önce kulübü Akaretler’den buraya; stada taşıyoruz. Basketbol için kollarımızı sıvayacağız, salon sorunu dahil, pek çok konuya el atacağız. Ve son olarak da, camia olmamızın bazı gerekleri var, onları yerine getireceğiz.”

“UEFA bize futbol takımımızdan 20 milyon Euro’ya kadar zarar etmemize izin verdi; biz 13 milyon zarar ettik. Bu yıl iznimiz 10 milyon Euro’ya kadar, ama o kadar zarar etmeyeceğiz. İki sezon sonra ise, kâr etmeye başlayacağız. Bu stad şehrin en güzel noktalarından birinde kurulu. Burada Şampiyonlar Ligi Kupası kaldırmak istiyoruz. Olmayacak şey değil; büyük bir hayal de değil. Beşiktaş bunu başarabilir. Hedefimiz büyük.”

FİKRET Orman’ın bir başka hedefi, yurtdışındaki Beşiktaşlıların sayısını artırmak. Ama Çinlileri, Endonezyalıları, Afrikalıları kastediyor.

“Önce Müslüman ülkelerden başlamayı düşünüyoruz. Mesela Çin’de Uygurlar ciddi bir nüfus. Neden orada maç yapmayalım? Endonezya’da, Malezya’da neden takımımız dostluk maçlarına katılmasın? Afrika’da neden Beşiktaş taraftarı olmasın? Uluslararası bir takım olacak Beşiktaş.”

“Stadı yeniden yapmıyor olmasaydık buraya gelemezdik. Kulüp o borç yapısıyla çökerdi. Şampiyonluk kutlamasından 4 milyon dolar kazandık. 3 maçın geliri 40 milyon TL. Bak, Çiçek Abbas’ta çok sevdiğim bir sahne vardır. Abbas minibüsünü almıştır. Kahvede, ‘Herkese benden bir çay’ der. Eski patronu istemez, ‘Peki’ der Abbas, ‘Ona vermeyin.’ Eski patronu ‘Ben senin ağanım’ der, Abbas cevabı yapıştırır: ‘O eskidendi, artık benim de minibüsüm var, seninle eşitiz, kardeşiz.’ Bizim halimiz de böyle.”

NEREDEYSE her dizide bir Beşiktaşlı var. Bundan güzel bir şey olabilir mi? Sırf bu sebeple Poyraz Karayel dizisinde oynadım. Beşiktaş Başkanı rolünde. Beşiktaşlılık bir duruştur. Dizilerde de bu ortaya çıkıyor. Taraftarımız artıyor; daha da arttıracağız.”

Hürriyet